Οι δράσεις μας για τους πρόσφυγες σε δύο βίντεο

Ό

Όλες μας οι δράσεις για τους πρόσφυγες καθώς και το ποίημα της τάξης μας ΄΄ Φίλος΄΄ σε δύο μικρές ταινίες  στο Μοvie Maker!

Το ποίημα ΄΄Φίλος΄΄ γράφτηκε στην τάξη μας με αφορμή το ποίημα ΄΄Μη με φωνάζεις ξένο΄΄  που έγραψε ένας νεαρός ανώνυμος  μετανάστης που γνώρισε την αγωνία, την απόρριψη και τη μοναξιά στον αφιλόξενο  κόσμο  που τον υποδέχθηκε όταν εγκατέλειψε τη χώρα του για ένα καλύτερο αύριο…

 

 

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ-ΜΗ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ "ΞΕΝΟ"-

Επειδή άλλη μάνα με γέννησε
και σ' άλλη γλώσσα άκουσες εσύ
τα όμορφα παιδικά σου παραμύθια...
μη με φωνάζεις «ξένο»
το ψωμί σου δε διαφέρει απ' το δικό μου
το χέρι σου είναι όμοιο με το δικό μου
σαν τη φωτιά καίει
και η δική μου φωτιά.
Γιατί λοιπόν με φωνάζεις «ξένο»;
Επειδή σ' άλλους δρόμους βρέθηκα
και σ' άλλο λαό γεννήθηκα
και άλλες θάλασσες γνώρισα
και απ' αλλού σάλπαρα;
Αλλά το ίδιο άγχος κρύβουμε κι οι δυο
η ίδια εξάντληση
στην πλάτη μας βαραίνει,
αυτή που συντρίβει το κάθε θνητό
μέσ' απ' του χρόνου τα σκοτάδια
από τότε που σύνορα δεν είχαν τεθεί
κι ανάμεσά μας ακόμη δεν είχαν φθάσει
όσοι διχάζουν
και σκοτώνουν το φτωχό,
αυτοί που κλέβουν
και μοιράζουν ψέμματα,
αυτοί που εμπορεύονται κι εμάς
και θάβουν αδίστακτα τα όνειρά μας
όσοι εφεύραν αυτή τη λέξη
τη σκληρή: «ξένος».
λέξη παγωμένη και γεμάτη θλίψη
που θυμίζει αλησμοσύνη κι εξορία.
Αν θέλεις το καλό μου, να είσαι καλός
σταμάτα τώρα να με φωνάζεις «ξένο»
αν θέλεις, κοίταξέ με στα μάτια,
πιο πέρα απ' το μίσος
ας φθάσει η ματιά σου,
ας ξεπεράσει φόβο, εγωισμό.
Για δες, άνθρωπος είμαι κι εγώ
Όχι, δεν είμαι «ξένος»!

Άγνωστος Μετανάστης

Φίλος

Αν θαρρείς, φίλε, πως όλες οι πόρτες για σένα είναι κλειστές

κάνεις λάθος.

Ξέρω πως το στόμα σου είναι πικρό και τα δάκρυά σου αλμυρά

γιατί βούτηξες  ν΄ αποχαιρετήσεις για πάντα τους δικούς σου,

μάνα, πατέρα,  αδέλφια, φίλους

κι αλίμονο, το ίδιο το παιδί σου,

στο βυθό του Αιγαίου.

Μάθε όμως πως ντρέπομαι και πονάω κι εγώ

γιατί το Αιγαίο είναι η θάλασσά μου.

Οι αμμουδιές της μέχρι τώρα αντηχούσαν από χαρούμενες φωνές.

Τα παιδιά  τα βράδια έπαιζαν ανέμελα στις ακρογιαλιές της.

Κι ο ψαράς άπλωνε τα δίχτυα του κάτω από το ασημένιο φεγγάρι.

Όμως το Αιγαίο τώρα έγινε τάφος αθώων ψυχών.

Ξέρω ακόμα πως  η νοσταλγία σε φέρνει στο σπίτι σου.

Στην αυλή καθώς η μάνα ζύμωνε το ψωμί

κι ο πατέρας τσάπιζε και πότιζε τα δέντρα

εσύ καθισμένος στην ποδιά της γιαγιάς

άκουγες νανουρίσματα και παραμύθια.

Τα δικά σου νανουρίσματα.

Τα δικά σου παραμύθια.

Κι ύστερα ο παππούς σ΄ έπαιρνε απ΄το χέρι

και πηγαίνατε στην εκκλησιά.

Δε με πειράζει που η δική σου εκκλησιά δε μοιάζει με τη δική μου.

Ούτε που ο Θεός σου δεν έχει το ίδιο όνομα με τον δικό μου

γιατί εγώ ξέρω πως είναι ο ίδιος,

 είναι ο Θεός της Αγάπης

που δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να εμποδίσει το ανθρώπινο ποτάμι να κυλήσει

ως τα πέρατα της γης.

Γιατί η γη δεν ανήκει στους λίγους, ανήκει σε όλους,

ανήκει σε μένα και σε σένα.

Γι΄ αυτό, μη θαρρείς, φίλε, πως όλες οι πόρτες είναι για σένα κλειστές ούτε πως μου είσαι ξένος.

Φίλος μου είσαι, φίλε, και φίλο να με λες.

                                                               

                                                         Στ2   8^ου  Δημοτικού Σχολείου Πτολεμαΐδας 

                                             Απρίλιος 2016

Άνθρωπος. Πώς μεταδίδονται οι ιώσεις ;

ΦΕ1 ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

View more presentations or Upload your own.

οξέα βάσεις άλατα

οξέα βάσεις άλατα from fotist

Το κίνημα στο Γουδί και η κυβέρνηση Βενιζέλου

View more presentations or Upload your own.

The Countries of the World Song - Asia

Εικόνες απ' την Ασία - Η Ασιατική Ήπειρος

Το Σινικό Τείχος

View more presentations or Upload your own.

Ντουμπάι

View more presentations or Upload your own.

ΑΣΙΑ from Αγγελα Μπουρτζακη

ΑΣΙΑ Κράτη - Πρωτεύουσες

View more presentations or Upload your own.

ΦΕ2 ΤΑ ΑΛΑΤΑ

View more presentations or Upload your own.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Η Επανάσταση του Θερίσου (1905)

---

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος (στο μέσον) μαζί με τους Κ. Μάνο και Κ. Φούμη στο Θέρισο.
Η πρωινή καταχνιά δεν έχει ακόμη διαλυθεί, τσουχτερή η ψύχρα στις πλαγιές του Θερίσου.  Ξημέρωνε η 10η Μαρτίου του 1905.  Και οι πρώτες ακτίνες του ήλιου είδαν τρεις άνδρες να σκαρφαλώνουν τη δασωμένη βουνοπλαγιά.  Ήταν ο Βενιζέλος με τον Κ. Φούμη και τον Κ. Μάνο, τους δύο παλιούς συνεργάτες και συμπολεμιστές του. Βιάζονταν γιατί τους περίμεναν.  Εκεί ψηλά στο Θέρισο, είχαν συγκεντρωθεί τα πρωτοπαλλήκαρα της Κρήτης - οπλαρχηγοί μπαρουτοκαπνισμένοι με κορμιά αυλακωμένα βαθιά από τις λαβωματιές.  Μια ακόμη λαβωματιά δεν είχε να κάνει - κάλλιο το βόλι από τον τύραννο.  Ήταν η ψυχή της Κρήτης που σαν είδε τον Βενιζέλο αναγάλλιασε.  Μπαλωθιές χαιρέτησαν τον ερχομό του.  Ήταν η απάντηση στον πρίγκηπα, απάντηση που έδωσε ο Βενιζέλος ο ίδιος με τούτα τα λόγια:
Θερισιανοί επαναστάτες.
- «Συνεκεντρώθημεν εδώ με την απόφασιν να αποτινάξωμεν την τυραννίαν της Αρμοστείας.  Αλλ’ η ελευθερία του Κρητικού λαού τότε μόνον θα κατοχυρωθεί, όταν η Κρήτη ενωθεί μετά της Μητρός Ελλάδος. Προτείνω να κηρύξωμεν την πολιτικήν ένωσιν της Κρήτης μετά του ελληνικού βασιλείου, εις εν μόνον ελεύθερον και συνταγματικόν κράτος». Καινούργιες μπαλωθιές αντήχησαν στον αγέρα - είχε «ψηφισθεί» η πρότασή του. Αυτός ήταν ο ...ανθενωτικός.
Αριστερά, άποψη του Θέρισου, στις υπώρειες των Λευκών Ορέων.  Δεξιά, το στρατηγείο του Βενιζέλου - σήμερα είναι μουσείο της Θερισιανής εξέγερσης.
Είναι αλήθεια πως οι πρόξενοι των μεγάλων δυνάμεων θέλησαν να αντιδράσουν - απείλησαν, φοβέρισαν, μα τελικά υποχώρησαν στις αξιώσεις του Βενιζέλου.  Κι ο Γεώργιος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί.  Ήταν Ιούλιος του 1906.  Ως την τελευταία στιγμή ο πρίγκηπας αγωνίσθηκε να κρατήσει το μικρό του βασίλειο.  Ακόμη και την στιγμή που ένα αμάξι με φώτα σβηστά τον πήγαινε στο λιμάνι για να φύγει αθόρυβα, ο Γεώργιος έλπιζε.  Βλέπει κόσμο, πολύν κόσμο, να έχει συγκεντρωθεί στο δρόμο για το Ακρωτήρι.  Πιστεύει πως έμαθαν την αναχώρησή του και θέλουν να τον εμποδίσουν.  Φωτiζεται το πρόσωπό του.  Η απογοήτευσή του θα είναι τραγική.  - «Ησυχάστε Υψηλότατε», του λέει ο αμαξάς.  «Δεν είναι για εσάς.  Τον Βενιζέλο περιμένουν, το Βενιζέλο και τα παλληκάρια του που κατεβαίνουν από το Θέρισο».  Αυτό ήταν το τέλος της αρμοστείας του πρίγκηπα.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με φίλους του στο Θέρισο.
Ηφαίστειο που κοχλάζει και πάλι η Κρήτη.  Ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ Γλύξμπουργκ με την άδεια των μεγάλων δυνάμεων, διορίζει αρμοστή τον Αλέξανδρο Ζαΐμη.  Σύντομη θα είναι και η δεύτερη αρμοστεία. Οι Κρητικοί, έχοντας βρει πια τον αρχηγό τους, απαιτούν ένωση και αμέσως.  Τα επεισόδια διαδέχονται το ένα τ’ άλλο.  Ο Ζαΐμης φεύγει (28 Σεπτεμβρίου 1908) για να μην επιστρέψει πια.  Οι Χανιώτες μαζεύτηκαν στο Πεδίο του ’ρεως, κηρύσσουν την ένωση της Κρήτης κι η σημαία της κρητικής πολιτείας υποστέλλεται για να δώσει την θέση της στην ελληνική - υπάλληλοι και στρατιωτικοί ορκίζονται πίστη στον βασιλέα των Ελλήνων.
Θερισιανοί επαναστάτες.
Τον επόμενο μήνα η Κρητική Συνέλευση κηρύσσει επίσημα την ένωση και καλεί τον βασιλιά να «λάβη κατοχήν της νήσου».  Εκλέγει προσωρινή πενταμελή κυβέρνηση και αυτοδιαλύεται.  Βουλή της Κρήτης είναι πια η Βουλή της Ελλάδας.  Σημαία της η κυανόλευκη.  Για μία ακόμα φορά οι Κρητικοί έδειξαν ότι ξέρουν να κερδίζουν μόνοι την λευτεριά τους.
Επανάσταση του Θερίσου, 1905.  Έγχρωμη λιθογραφία της εποχής εκείνης.
Η επανάσταση του Θερίσου στάθηκε εθνικό φωτεινό μετέωρο.  Η λάμψη της διέλυσε την καταχνιά του πολιτικού ορίζοντα, ήρθε να θερμάνει την μουδιασμένη μετά το 1897 ψυχή τον έθνους.
Το τυπογραφείο των επαναστατών στο Θέρισο.

Ο ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

Παύλος Μελάς
1870 – 1904

Έλληνας αξιωματικός του Στρατού, πρωτομάρτυρας και σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα.
Ο Παύλος Μελάς γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1870 στη Μασσαλία, όπου ο πατέρας του Μιχαήλ Μελάς (1833-1897) δραστηριοποιούταν ως έμπορος. Το 1886 εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων και εξήλθε ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού στις 8 Αυγούστου του 1891. Τον επόμενο χρόνο νυμφεύτηκε τη Ναταλία Δραγούμη (1872-1973), κόρη του τραπεζίτη και πολιτικού Στέφανου Δραγούμη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον στρατιωτικό Μιχαήλ Μελά (1894-1950) και τη χημικό Ζωή Μελά - Ιωαννίδη (1898-1996).
Υπήρξε δραστήριο μέλος της Εθνικής Εταιρείας, μιας μυστικής οργάνωσης, που είχε ως σκοπό την αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος και την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων με κάθε θυσία, και έπαιξε αρνητικό ρόλο στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Με την έκρηξη του πολέμου μάχεται στα μέτωπα της Θεσσαλίας, ως διοικητής ουλαμού της 2ης Πεδινής Πυροβολαρχίας. Είναι αισιόδοξος για την έκβασή του, ώστε γράφει στους γονείς του: «...Αν ο θεός μας βοηθήση ολίγον, σύντομα θα λάβετε γράμμα μου από την Θεσσαλονίκην. ΄Ώστε θάρρος, αγαπητοί μου γονείς, θάρρος και πεποίθησιν· διότι και αν φέρη ο διάβολος, να νικηθώμεν, θα νικηθώμεν παλικαρίσια...».
Στις αρχές του 20ου αιώνα τον απασχολεί έντονα η κατάσταση στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και τον ανησυχεί η δράση των κομιτατζήδων, που επιδιώκουν την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Τον επηρεάζει έντονα ο Μακεδόνας πεθερός του Στέφανος Δραγούμης, ενώ έχει πληροφόρηση από πρώτο χέρι από τον αδελφό της γυναίκας του Ίωνα Δραγούμη, που υπηρετεί ως υποπρόξενος στο Μοναστήρι (σημερινή Μπίτολα ΠΓΔΜ).
Τον Φεβρουάριο του 1904, μαζί με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους λογαχούς Αλέξανδρο Κοντούλη και Αναστάσιο Παπούλα και τον ανθυπολοχαγό Γεώργιο Κολοκοτρώνη, συμμετέχει σε μυστική αποστολή στη Μακεδονία με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας (Μίκης, από το όνομα του γιου του Μιχαήλ, που τον φωνάζουν χαϊδευτικά Μίκη και Ζέζας, από το όνομα της κόρης του Ζωής, που τη φωνάζουν χαϊδευτικά Ζέζα), κατόπιν εντολής της κυβέρνησης Θεοτόκη. Η ομάδα των τεσσάρων αξιωματικών, συνοδευόμενη από μακεδόνες αγωνιστές, δραστηριοποιήθηκε στη δυτική Μακεδονία, αλλά οι κινήσεις της έγιναν αντιληπτές από τους Τούρκους, οι οποίοι ζήτησαν από την ελληνική κυβέρνηση την ανάκλησή τους. Έτσι, ο Μελάς μαζί με τους τρεις άλλους αξιωματικούς επέστρεψαν στην Αθήνα στις 29 Μαρτίου.
Τον Ιούλιο, ενώ υπηρετούσε στη Σχολή Ευελπίδων, ζήτησε 20ήμερη άδεια και έκανε ένα δεύτερο ταξίδι στη Μακεδονία. Στο πλαστό διαβατήριό του αναγραφόταν το όνομα Πέτρος Δέδες και ως επάγγελμα δήλωνε ζωέμπορος. Μόλις έφθασε στην Κοζάνη συναντήθηκε με το ντόπιο ελληνικό στοιχείο και αποφασίστηκε η συγκρότηση ενόπλων σωμάτων με τη στρατολόγηση ανδρών από τις γύρω περιοχές και η ανάληψη άμεσης δράσης στη Δυτική Μακεδονία. Επέστρεψε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου γεμάτος αισιοδοξία για την έκβαση του Αγώνα.
Μετά από 15 ημέρες ζήτησε κι έλαβε τετράμηνη άδεια από το στράτευμα για να αναλάβει επίσημα την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή της Καστοριάς και του Μοναστηρίου, κατόπιν υπόδειξης του Μακεδονικού Κομιτάτου. Λίγο πριν από την αναχώρησή του εξομολογείτο στη γυναίκα του: «...Αισθάνομαι πολύ, ο δυστυχής, την ευτυχίαν που αφήνω· αισθάνομαι ότι μ’ όλον τον ανήσυχον και νευρικόν χαρακτήραν μου ο βίος ο οποίος μου αρμόζει περισσότερον είναι ο ήσυχος και ο οικογενειακός. Αλλ’ από τινος δεν ηξεύρω τι έπαθα· έγινα όργανον δυνάμεως πολύ μεγάλης, ως φαίνεται, αφού έχει την ισχύν να κατασιγάση όλα τ’ αλλα αισθήματά μου και να με ωθή διαρκώς προς την Μακεδονίαν». Και από τη Λάρισα συμπλήρωνε με νέο γράμμα προς την σύζυγό του, ωσάν να προαισθανόταν το τέλος του: «...Αναλαμβάνω αυτόν τον αγώνα με όλη μου την ψυχήν και με την ιδέαν, ότι είμαι υποχρεωμένος να τον αναλάβω. Είχα και εγώ την ακράδαντον πεποίθησιν, ότι δυνάμεθα να εργασθώμεν εν Μακεδονία και να σώσωμεν πολλά πράγματα. Έχων δε την πεποίθησιν ταύτην, έχω και υπέρτατον καθήκον να θυσιάσω το παν όπως πείσω την Κυβέρνησιν και την κοινήν γνώμην περί τούτου...».
Στις 28 Αυγούστου ο Καπετάν Μίκης Ζέζας διέβη τα σύνορα, συνοδευόμενος από αρκετούς Μακεδόνες, Λάκωνες και Κρήτες, και στα μέσα Σεπτεμβρίου στρατοπέδευσε στην περιοχή της Καστοριάς. Στις 13 Οκτωβρίου του 1904 εισήλθε στο χωριό Στάτιστα για να αναπαυτεί αυτός και οι άνδρες του. Όμως, ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής Μήτρος Βλάχος, προκειμένου να τον βγάλει από τη μέση, ειδοποίησε τις οθωμανικές αρχές. Επί τόπου κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό απόσπασμα, αποτελούμενο από 150 άνδρες και στη συμπλοκή που ακολούθησε, ο Παύλος Μελάς τραυματίστηκε σοβαρά στην οσφυϊκή χώρα και μετά από μισή ώρα άφησε την τελευταία του πνοή.
Το κεφάλι του αποκόπηκε από τους συμπολεμιστές του και τάφηκε στο ναό της Αγίας Παρασκευής στο Πισοδέρι. Το σώμα του παραδόθηκε από τις οθωμανικές αρχές στον μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό (Καραβαγγέλη) και τάφηκε στον βυζαντινό ναό των Ταξιαρχών στην Καστοριά, όπου αναπαύεται και η κάρά του από το 1950. Στον ίδιο ναό έχει ταφεί και η σύζυγός του Ναταλία, κατ’ επιθυμίαν της.
Ο θάνατος του Παύλου Μελά έγινε γνωστός στην Αθήνα στις 18 Οκτωβρίου και συγκλόνισε την κοινή γνώμη, λόγω του ακέραιου και αγνού χαρακτήρα του ανδρός, αλλά και του γνωστού ονόματος της οικογένειάς του, που είχε μεγάλους δεσμούς με τη Μακεδονία και την κοινωνία των Αθηνών. Η θυσία του σηματοδότησε την ουσιαστική έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, που κορυφώθηκε με τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1897 / ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Από τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 στον Μακεδονικό Αγώνα

View more presentations or Upload your own.

Και λίγες σπαζοκεφαλιές με τις λύσεις τους!

 

 

 Γρίφος 1: Τα πρόβατα (***)

 

Ο καπετάν Γιάννης αισθάνεται το τέλος του. έχει 3 γιους στους οποίους θέλει και να μοιράσει, όπως αυτός πιστεύει δίκαια, την περιούσια του.
Η περιούσια του είναι μόνο 19 πρόβατα. Ούτε 18 ούτε 20, 19.
Στον πρώτο του γιο ως και πρωτότοκος θέλει να αφήσει το 1/2 των πρόβατων.
Στον δεύτερο το 1/4 των πρόβατων. και στο τρίτο και τελευταίο το 1/5. Σε καμία περίπτωση δεν θέλει οι γιοι του να χωρίσουν τα πρόβατα σε κομμάτια, σκοτώνοντας τα. Βλέπεις αγαπάει τα πρόβατα σαν παιδία του. Τι πρέπει οι γιοι του να κάνουν? 

 

 

Απάντηση 1: Ο πατέρας αγοράζει ακόμα ένα πρόβατο, οπότε τα πρόβατα γίνονται 20. Ο πρώτος γιος παίρνει το 1/2 , δηλαδή 10 πρόβατα. Ο δεύτερος γιος παίρνει το 1/4 , δηλαδή 5 πρόβατα. Ο τρίτος γιος παίρνει το 1/5 , δηλαδή 4 πρόβατα. μένει ακόμα ένα πρόβατο στο μαντρί , το οποίο ο γέρος ξανά πουλάει.

 

Γρίφος 2: Οικογενειακά (**)

Ο Πέτρος και η Μαρία ζουν μαζί με τα 12 παιδιά τους. Κάποια από αυτά είναι από τον προηγούμενο γάμο του Πέτρου και κάποια από τον προηγούμενο γάμο της Μαρίας. Ο καθένας τους συνδέεται άμεσα με 9 από τα παιδιά αυτά. Πόσα παιδιά απέκτησαν μαζί;

 

 

 

Απάντηση 2: Μαζί απέκτησαν 6 παιδιά. Τρία είχε ο Πέτρος από τον πρώτο γάμο του και τρία η Μαρία.

 

Γρίφος 3: Ο τοξότης (*)

Ένας τοξότης έχει ένα τόξο και εξήντα βέλη. Αν ρίξει το πρώτο του βέλος στις 12:00 το μεσημέρι και συνεχίσει να ρίχνει ένα βέλος κάθε λεπτό, τι ώρα θα του τελειώσουν τα βέλη; 

 

 

 

Απάντηση 3: Στις 12:59.

 ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ  ΛΥΣΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ!

 

 1.Η εκδρομή
Το σχολείο του Πέτρου οργανώνει εκδρομή στις Πρέσπες. Στην εκδρομή θα πάνε συνολικά 100 άτομα. Το σχολείο διαθέτει λεωφορεία των 28 θέσεων. Πόσα λεωφορεία θα χρειαστούν για την εκδρομή;

 2.Η ωραία κοιμωμένη
Η μάγισσα που κοίμισε μια πεντάμορφη όρισε ότι για κάθε 5,5 χρόνια ύπνου χρειάζεται ένα φιλί για να ξυπνήσει. Αν της δώσει κανείς λιγότερα φιλιά δεν ξυπνάει. Αν της δώσει περισσότερα μεταμορφώνεται σε τρακτέρ. Πόσα φιλιά πρέπει να δώσει κανείς:
Α. Σε μια πεντάμορφη που έχει κοιμηθεί 44 χρόνια;
Β. Σε μια πεντάμορφη που έχει κοιμηθεί 132 μήνες;
Γ. Αν ο πρίγκιπας έδωσε 100 φιλιά στην πεντάμορφη και αυτή ξύπνησε, πόσα χρόνια ήταν κοιμισμένη;

  3.Στο θέατρο
Οι μαθητές ενός Δημοτικού Σχολείου πήγαν στο θέατρο. Από αυτούς το 60% είναι αγόρια. Η παράσταση άρεσε στο 68% των κοριτσιών, ενώ τα υπόλοιπα 64 κορίτσια είπαν ότι βαρέθηκαν. Πόσα είναι τα αγόρια του σχολείου;