Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015
Πώς περιγράφουμε ένα κτίριο

Ο Λευκός Πύργος
Ο
Λευκός Πύργος βρίσκεται στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης, στο κέντρο της
πόλης.Είναι
το μνημείο της , το σύμβολό της και ένα από τα πιο γνωστά κτίρια-σύμβολα
της
χώρας μας.
Χτίστηκε
το 15ο αιώνα από τους Τούρκους και αντικατέστησε ένα παλιότερο
βυζαντινό πύργο. Τότε αποτελούσε μέρος των θαλάσσιων τειχών της πόλης.
Έχει
κυκλικό σχήμα και περίπου τριάντα τέσσερα μέτρα ύψος.
Αποτελείται
από ισόγειο και έξι ορόφους που συνδέονται με εσωτερικές σκάλες.Κάθε
όροφος έχει μια κεντρική κυκλική αίθουσα και μικρότερα τετράπλευρα δωμάτια.
Στη
μακρόχρονη ιστορία του άλλαξε διάφορες χρήσεις και ονόματα.
Το
19ο αιώνα ήτανε φυλακή και συχνά γινόντουσαν εκτελέσεις φυλακισμένων
από
τους Γενίτσαρους.Τότε ονομαζόταν «Πύργος του Αίματος» και Πύργος των Γενιτσάρων».
Το
1890 ένας κατάδικος για να κερδίσει την ελευθερία του τον άσπρισε με ασβέστη
και
από τότε έμεινε η ονομασία του «Λευκός Πύργος».
Σήμερα
είναι μουσείο και συχνά λειτουργεί σαν εκθεσιακός χώρος.
Ο
Λευκός Πύργος είναι το αγαπημένο σημείο συγκέντρωσης των Θεσσαλονικιών.
Οι
κάτοικοι της πόλης τον αγαπούν τόσο που όταν θέλουν να ευχηθούν σε κάποιον
του
λένε: να γίνεις μεγάλος , γερός και δυνατός σαν το Λευκό Πύργο!
Κάθε
φορά που περνάω από μπροστά του νιώθω συγκίνηση και περηφάνια για την
ιστορία
του και για τη μεγαλοπρέπεια με την οποία φυλάει την πόλη όλα αυτά τα χρόνια.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ
Φαίνεται ότι ο άνθρωπος που
έχει πίστη στις δυνάμεις του μπορεί στα αλήθεια να μεγαλουργήσει. Μπορεί
να ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Πράγματι, πόσες φορές άνθρωποι που ήρθαν στον κόσμο με κάποια σωματική έλλειψη δεν κατάφεραν το "απίστευτο", όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να διακριθούν στον αθλητισμό και στη ζωή.
Είναι άξιο θαυμασμού πού μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο η δύναμη της θέλησης και η προσπάθεια.
Δειγματοληπτικά, αναφέρονται από τη σύγχρονη Ολυμπιακή ιστορία, μερικά από τα δεκάδες συγκλονιστικά και συγκινητικά παραδείγματα ανθρώπων που κόπιασαν και κατόρθωσαν το "θαύμα", προκαλώντας δέος και κατάπληξη σε όλη την ανθρωπότητα.
Κάθε φορά λοιπόν που θες να παραιτηθείς από τις δημιουργικές σου δραστηριότητες, φέρε στο νου σου τη γιγαντιαία προσπάθεια αυτών των ανθρώπων και έχοντας το όραμα τους συνέχισε. Μη φοβηθείς να προσπαθήσεις και να ξαναπροσπαθήσεις.
Αυτό ήταν για φέτος το μήνυμα της πανελλήνιας ημέρας σχολικού αθλητισμού, που γιορτάστηκε σήμερα Δευτέρα 5 Οκτωβρίου στο σχολείο μας με πολλές και ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις, πολύ παιχνίδι στην αυλή και για μας τα εκτάκια με ένα επιδαπέδιο παιχνίδι με θέμα τα συνθήματα περί αθλητισμού που φτιάξαμε με τα χεράκια μας και το παίξαμε με πολύ κέφι!
Πράγματι, πόσες φορές άνθρωποι που ήρθαν στον κόσμο με κάποια σωματική έλλειψη δεν κατάφεραν το "απίστευτο", όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να διακριθούν στον αθλητισμό και στη ζωή.
Είναι άξιο θαυμασμού πού μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο η δύναμη της θέλησης και η προσπάθεια.
Δειγματοληπτικά, αναφέρονται από τη σύγχρονη Ολυμπιακή ιστορία, μερικά από τα δεκάδες συγκλονιστικά και συγκινητικά παραδείγματα ανθρώπων που κόπιασαν και κατόρθωσαν το "θαύμα", προκαλώντας δέος και κατάπληξη σε όλη την ανθρωπότητα.
Κάθε φορά λοιπόν που θες να παραιτηθείς από τις δημιουργικές σου δραστηριότητες, φέρε στο νου σου τη γιγαντιαία προσπάθεια αυτών των ανθρώπων και έχοντας το όραμα τους συνέχισε. Μη φοβηθείς να προσπαθήσεις και να ξαναπροσπαθήσεις.
Αυτό ήταν για φέτος το μήνυμα της πανελλήνιας ημέρας σχολικού αθλητισμού, που γιορτάστηκε σήμερα Δευτέρα 5 Οκτωβρίου στο σχολείο μας με πολλές και ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις, πολύ παιχνίδι στην αυλή και για μας τα εκτάκια με ένα επιδαπέδιο παιχνίδι με θέμα τα συνθήματα περί αθλητισμού που φτιάξαμε με τα χεράκια μας και το παίξαμε με πολύ κέφι!
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015
1 Οκτωβρίου Παγκόσμια ημέρα ηλικιωμένων
Παππού, γιαγιά… σας αγαπώ!
Γνωρίζετε κάποιον μεγάλο
ή μικρό, δεν έχει σημασία, που στο άκουσμα των λέξεων παππούς και γιαγιά να μη συγκινείται βαθιά και να μη νιώθει νοσταλγία;
Σίγουρα όχι. Γιατί αυτά
τα μοναδικά, αξιολάτρευτα πρόσωπα θα σφραγίζουν πάντα τη ζωή όλων μας με τα πιο
τρυφερές και αθώες αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Θα μας υπενθυμίζουν
πάντα ότι η αληθινή αγάπη δεν διατυμπανίζεται και δεν ζητάει ανταλλάγματα . Είναι
αστείρευτη και μεγάλη.
Γι΄ αυτό κι εμείς σ΄
αυτά τα ανεκτίμητα πλάσματα που λέγονται παππούς και γιαγιά…
Που μας λένε πάντα τις
πιο όμορφες ιστορίες
Που παίζουν μαζί μας
ακούραστα
Που μας φτιάχνουν τις
πιο νόστιμες λιχουδιές
Που μας αφήνουν να φάμε
σοκολάτα πριν το φαγητό μας
Που μας δίνουν χαρτζιλίκι
από την πενιχρή τους πολλές φορές σύνταξη
Που μας υπερασπίζονται
και μας δικαιολογούν ό,τι κι αν κάνουμε …
Σήμερα που γιορτάζουν,
εμείς οι μαθητές της Α΄ και της Στ΄ τάξης τους επισκεφτήκαμε στο ΚΑΠΗ Πτολεμαίδας
και τους ευχηθήκαμε
από κοντά χρόνια πολλά!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)